Ushuaia, het einde van de wereld……
Door: Arnout Eekelder
Blijf op de hoogte en volg Arnout
13 December 2012 | Argentinië, Ushuaia
Ja…, ik ben er, aan het einde van de wereld. Maar misschien zijn we allemaal wel bijna daar….? Want de Maya kalender houdt 21 december 2012 op……. Volgens de Maya’s is dit het punt waarbij aarde, zon en maan op één lijn staan en vormt het heelal een zwart gat waarin de aarde zal verdwijnen!?!
Laten we er dus nog maar even van genieten hier in “Fin de Mundo” Ushuaia, de meeste zuidelijke stad ter wereld. Dat wil zeggen, dit is de enige stad van enige omvang op het Zuidelijk halfrond welke op een zuidelijkere breedtegraad ligt (54 graden zuiderbreedte) dan het noordelijkste punt van Nederland op noordelijkere breedte (53 graden noorderbreedte). Info: Wiki, (dit kan ik zelf niet verzinnen).
Ushuaia dus, ligt aan het Beagle kanaal, vernoemd naar het schip waarmee Darwin in 1832 de baai binnen voer, op het eiland dat de provincie Vuurland vormt. Ook hier weer vel gekleurde huizen. Dit maal op een helling met daarboven groene loofbomen, die naarmate de hoogte toeneemt geleidelijk uitdunnen en uiteindelijk overgaan in rotsen en een berg, met hier een daar een overgebleven sneeuwveld van de winter. Ik ben hier nu in de zomer, maar de temperatuur laat het kwik hier niet verder stijgen dan maximaal 15 graden Celsius. En ondanks dat het gat in de ozonlaag boven de zuidpool kleiner wordt, brandt het zonnetje, als die er is, bijzonder vel. Dus zonnecrème op het gelaat, en een muts op je kop tegen de koude zuidelijke wind, is hier geen rara combinatie.
De stad wordt gevuld door vele (oudere) toeristen die hier allemaal komen voor de natuur. Hier dicht bij de stad ligt het Nationale park Tierra del Fuego, één van de trekpleister. Ik ben hier ook een dag geweest om o.a. de “Costera trail” te lopen. De route volgt de kustlijn waar je prachtige, met kiezelstenen bezaaide baaien tegenkomt die overgaan in groene bossen. In dit woud wordt, afgezien van de looppaden, de stormschade niet opgeruimd en dit resulteert dan ook in een wirwar van oude dode bomen die zich de afgelopen decennia verzameld hebben op de grond. Mikado XXL, zeg maar. Zo hier en daar langs de kustlijn worden de bomen afgewisseld door gifgroene veldjes waar de verschillende dieren zich tegoed doen aan het malse gras. Naast wat grazende paarden en ganzen, diverse soorten kleine vogels, kom je hier ook verschillende bloeiende planten tegen, waaronder ook orchideeën. Iets wat ik eigenlijk niet had verwacht in dit zo afgelegen gebied met het extreme klimaat. Het leverde wel een bijzonder plaatje op die ik uiteraard heb toegevoegd aan dit verslag.
Voor meer levendigheid wat betreft dieren moet je hier echter de zee in. In het Beagle kanaal vindt je onder andere groepen zeeleeuwen, diverse watervogels en 2 soorten pinguïns. Het is erg grappig om te zien hoe onhandig deze laatste soort zich voortbeweegt over het strand, maar in het water zijn ze pijlsnel en zeer behendig. De zeeleeuwen zijn niet veel beter dan de hun naamgenoten op het land. Het liefste wat ze doen is luieren in de zon, en af en toe wat brullen naar de buurman of vrouw als die te dicht bij komt.
Maar bovenstaande was leuk om te zien maar is voor mij eigenlijk bijzaak. Ik ben hier gekomen om naar Antarctica te gaan en dit gaat ook gebeuren. Een paar uur na het online zetten van dit verslag zal ik aan boord gaan van de Plancius; een expeditiecruiseschip gebouwd in 1976 als oceanografisch onderzoeksschip voor de Koninklijke Nederlandse Marine onder de naam Hr. Ms. Tydeman (A906). In januari 2007 nam het Vlissingse bedrijf Oceanwide Expeditions de Tydeman over van de marine en sinds 2009 vaart het onder de Nederlandse vlag de wereld zeeën over.
De expeditie PLA24 brengt ons via het Beagle kanaal, naar de beruchte “Drake Passage” waar het nogal heftig tekeer kan gaan. Dus een pakje pillen tegen zeeziekte is geen overbodige luxe en deze zit dus ook inmiddels in mijn bagage. Na twee dagen varen komen we dan aan bij het Antarctisch Schiereiland. Hier zullen we met behulp van kleiner rubberboten de wondere wereld van Antarctica van dichter bij kunnen aanschouwen. Naast kajakken (geboekt) bestaat er ook de mogelijkheid om te kamperen op Antarctica. Ik wil dit graag doen maar helaas is deze optie al vol. Misschien heb ik geluk en cancelen er een aantal personen hun trip en kan ik mee. Zou mooi zijn.
Na een paar dagen varen rond het Palmerschiereiland, zoals het meest noordelijk gelegen gedeelte van het vasteland van Antarctica heet, varen we vervolgens via de Zuidelijke Shetlandeilanden, een onbewoonde eilandengroep, terug door de drake passage naar Ushuaia waar we zaterdag 22 december weer voet aan land zetten, (als de wereld niet vergaan is)!!
Nog een paar uurtjes en dan gaat het beginnen. Het kan haast niet anders, dit moet een onvergetelijke tocht worden. Heb er zin in!!
En voor die gene die me letterlijk willen volgen, dit kan! Via GPS is de positie van de boot te zien op: http://www.oceanwide-expeditions.com/tracking . Op deze site vind je natuurlijk de overige informatie over het geen wat ik ga doen.
Komende 10 dagen zal het even stil worden van deze kant, maar zodra ik weer terug ben in Ushuaia zal ik uiteraard verslag doen.
Adios, Arnout
P.S foto's zijn, doordat ik gebruik moets maken van easy upload, niet van de beste kwaliteit. Ik zal ze later vervangen.
Laten we er dus nog maar even van genieten hier in “Fin de Mundo” Ushuaia, de meeste zuidelijke stad ter wereld. Dat wil zeggen, dit is de enige stad van enige omvang op het Zuidelijk halfrond welke op een zuidelijkere breedtegraad ligt (54 graden zuiderbreedte) dan het noordelijkste punt van Nederland op noordelijkere breedte (53 graden noorderbreedte). Info: Wiki, (dit kan ik zelf niet verzinnen).
Ushuaia dus, ligt aan het Beagle kanaal, vernoemd naar het schip waarmee Darwin in 1832 de baai binnen voer, op het eiland dat de provincie Vuurland vormt. Ook hier weer vel gekleurde huizen. Dit maal op een helling met daarboven groene loofbomen, die naarmate de hoogte toeneemt geleidelijk uitdunnen en uiteindelijk overgaan in rotsen en een berg, met hier een daar een overgebleven sneeuwveld van de winter. Ik ben hier nu in de zomer, maar de temperatuur laat het kwik hier niet verder stijgen dan maximaal 15 graden Celsius. En ondanks dat het gat in de ozonlaag boven de zuidpool kleiner wordt, brandt het zonnetje, als die er is, bijzonder vel. Dus zonnecrème op het gelaat, en een muts op je kop tegen de koude zuidelijke wind, is hier geen rara combinatie.
De stad wordt gevuld door vele (oudere) toeristen die hier allemaal komen voor de natuur. Hier dicht bij de stad ligt het Nationale park Tierra del Fuego, één van de trekpleister. Ik ben hier ook een dag geweest om o.a. de “Costera trail” te lopen. De route volgt de kustlijn waar je prachtige, met kiezelstenen bezaaide baaien tegenkomt die overgaan in groene bossen. In dit woud wordt, afgezien van de looppaden, de stormschade niet opgeruimd en dit resulteert dan ook in een wirwar van oude dode bomen die zich de afgelopen decennia verzameld hebben op de grond. Mikado XXL, zeg maar. Zo hier en daar langs de kustlijn worden de bomen afgewisseld door gifgroene veldjes waar de verschillende dieren zich tegoed doen aan het malse gras. Naast wat grazende paarden en ganzen, diverse soorten kleine vogels, kom je hier ook verschillende bloeiende planten tegen, waaronder ook orchideeën. Iets wat ik eigenlijk niet had verwacht in dit zo afgelegen gebied met het extreme klimaat. Het leverde wel een bijzonder plaatje op die ik uiteraard heb toegevoegd aan dit verslag.
Voor meer levendigheid wat betreft dieren moet je hier echter de zee in. In het Beagle kanaal vindt je onder andere groepen zeeleeuwen, diverse watervogels en 2 soorten pinguïns. Het is erg grappig om te zien hoe onhandig deze laatste soort zich voortbeweegt over het strand, maar in het water zijn ze pijlsnel en zeer behendig. De zeeleeuwen zijn niet veel beter dan de hun naamgenoten op het land. Het liefste wat ze doen is luieren in de zon, en af en toe wat brullen naar de buurman of vrouw als die te dicht bij komt.
Maar bovenstaande was leuk om te zien maar is voor mij eigenlijk bijzaak. Ik ben hier gekomen om naar Antarctica te gaan en dit gaat ook gebeuren. Een paar uur na het online zetten van dit verslag zal ik aan boord gaan van de Plancius; een expeditiecruiseschip gebouwd in 1976 als oceanografisch onderzoeksschip voor de Koninklijke Nederlandse Marine onder de naam Hr. Ms. Tydeman (A906). In januari 2007 nam het Vlissingse bedrijf Oceanwide Expeditions de Tydeman over van de marine en sinds 2009 vaart het onder de Nederlandse vlag de wereld zeeën over.
De expeditie PLA24 brengt ons via het Beagle kanaal, naar de beruchte “Drake Passage” waar het nogal heftig tekeer kan gaan. Dus een pakje pillen tegen zeeziekte is geen overbodige luxe en deze zit dus ook inmiddels in mijn bagage. Na twee dagen varen komen we dan aan bij het Antarctisch Schiereiland. Hier zullen we met behulp van kleiner rubberboten de wondere wereld van Antarctica van dichter bij kunnen aanschouwen. Naast kajakken (geboekt) bestaat er ook de mogelijkheid om te kamperen op Antarctica. Ik wil dit graag doen maar helaas is deze optie al vol. Misschien heb ik geluk en cancelen er een aantal personen hun trip en kan ik mee. Zou mooi zijn.
Na een paar dagen varen rond het Palmerschiereiland, zoals het meest noordelijk gelegen gedeelte van het vasteland van Antarctica heet, varen we vervolgens via de Zuidelijke Shetlandeilanden, een onbewoonde eilandengroep, terug door de drake passage naar Ushuaia waar we zaterdag 22 december weer voet aan land zetten, (als de wereld niet vergaan is)!!
Nog een paar uurtjes en dan gaat het beginnen. Het kan haast niet anders, dit moet een onvergetelijke tocht worden. Heb er zin in!!
En voor die gene die me letterlijk willen volgen, dit kan! Via GPS is de positie van de boot te zien op: http://www.oceanwide-expeditions.com/tracking . Op deze site vind je natuurlijk de overige informatie over het geen wat ik ga doen.
Komende 10 dagen zal het even stil worden van deze kant, maar zodra ik weer terug ben in Ushuaia zal ik uiteraard verslag doen.
Adios, Arnout
P.S foto's zijn, doordat ik gebruik moets maken van easy upload, niet van de beste kwaliteit. Ik zal ze later vervangen.
-
13 December 2012 - 19:59
Bianca En Jos:
Fantastisch! Je timing is trouwens wel je-van-het: terwijl de wereld vergaat ben jij al aan het einde van de wereld...!Mooie foto's heb je weer mee gestuurd...je maakt veel bijzondere dingen op je reis mee! -
14 December 2012 - 00:17
Marcel Nijbroek:
Arnout, wederom fantastisch !
Heb net gekeken naar je uitleg van de gps van het schip, ik kan met wat minuten er tussen - zien waar je naar toe gaat, het schip verplaatst zich.
Geniet ze maar weer, ongelofelijk mooi wat je meemaakt.
Gr. Marcel N. -
14 December 2012 - 08:58
Robert, Inge En Kids:
Wat een prachtige foto's heb je weer gemaakt, met oog voor de natuur. Ik zal Robert sturen om de XXL micado bomen ff weg te slepen, zal hij leuk vinden die omgeving. Leuk verslag en......bijna 1000 x bekeken, da's ook niet gek, toch? Vele fans!
Groeten uit een wit Groenlo. -
14 December 2012 - 19:23
Theo En Trees:
Wat een geweldig verhaal en foto's weer, maar het zal nog wel even duren voor je onze reacties leest. Zijn wij ondertussen druk voor de Kerst en kijken uit naar jouw verslag over de belevenissen op Antarctica. Tot dan, als de wereld tenminste niet vergaan is, maar dan komen we, als we het geloven moeten, elkaar elders wel weer tegen. Groeten Theo en Trees. -
15 December 2012 - 10:22
Janneke :
Wauw, wat ziet het er mooi uit daar! Een weer een mooi verhaal! Ben benieuwd naar Antartica en je avonturen daar. Groetjes Janneke -
20 December 2012 - 22:07
Danielle, Raymond En Jesse:
Hoihoi, hoe is het? We lezen met veel plezier je vehalen en kijken naar de foto's. Hier wordt uitgekeken naar de kerstvakantie en genieten we van serious request. Het glazen huis staat in Enschede. Wat een feest. Echt fantastisch. Mogelijk zien we elkaar morgen. Het einde van de wereld... Haha. Groet uut Hoksebarge. -
22 December 2012 - 08:10
Franz:
Zo, lees net in de Telegraaf at je motorpech hebt gehad maar zonder gevaalijke situaties.
Dus je hebt toc ook ht actiepakket gboet bij deze reis? Overval, schipbreuk.... nou ik kan niet wachten tot het bek uitkomt Arnout. -
22 December 2012 - 08:12
Franz:
Oh ja, P.S.
Even een update ...Nederland is niet vergaan toen jij weg was en de rest van de wereld is er volgens mij ook nog... -
25 December 2012 - 23:06
Alfred Meijer:
Hoii Arnout,
je zal je zowat Boudewijn Buch ( als reporter) voelen.
Geniet ervan kerel!
Voor volgend jaar wens ik je al het goeds toe.
Groetjes; Alfred -
26 December 2012 - 00:58
Danielle, Raymond En Jesse:
Vrolijk kerstfeest! -
03 Februari 2013 - 01:25
Alfred Meijer:
Hoii Arnout,
wat kun jij alles mooi beschrijven en fotograferen.
Alles lees als ''jongensboek''.
Leg je veel contacten met inheemse bevolking?
Ik hoop wel, dat poolgebied gevrijwaard wordt van massa toerisme of dat het ecologisch verantwoord blijft.
Good Goan; Alfred Meijer
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
