Genieten in “La linda” Salta en prachtig Cafayate
Door: Arnout Eekelder
Blijf op de hoogte en volg Arnout
06 December 2012 | Argentinië, Cafayate
Wederom iedereen bedankt voor het lezen van de verslagen, de reacties en natuurlijk de tips. Het is vanaf deze kant erg leuk om te zien dat zoveel personen de site bezoeken. Doet me goed en is weer een extra ondersteuning om van de komende verslagen ook weer wat te maken.
Nog even een tip van mijn kant voor de lezers die moeite hebben met de kleine letters; je kunt het lettertype groter maken! Rechtsboven het landkaartje kun je op a of A drukken om zo het lettertype aan te passen.
Na Iguazú weer terug gereis naar Buenos Aires in afwachting van het pakketje dat vanuit Nederland verstuurd is. Hier aangekomen, met behulp van familie, maar eens geïnformeerd bij Post.nl naar de status, (0900 nummers kun je vanaf het buitenland niet bellen). De beste meneer of mevrouw kon ons melden dat het pakketje inmiddels gearriveerd was in Argentinië maar dat het nog de douane vrijgegeven moest worden. Hierna zou het dan ook nog bezorgt moeten worden, en hoe lang dit in totaal ging duren was voor iedereen een raadsel…..
Voor mij betekende dit wederom de afweging; blijf ik wachten, of reis ik verder en kom ik voor de derde keer terug naar Buenos Aires. Uiteindelijk heb ik besloten dit laatste te doen. Eén voorwaarde was wel dat ik weer een “Money Transfer” nodig had, aangezien ik geen gebruik kan maken van de flappentappers.
Via de Rabobank weer gebruik kunnen maken van de mogelijkheid dat zij voor mij geld overmaken van mijn eigen rekening naar de Western Union Bank. Vervolgens kun je dit geld dan opnemen met behulp van een code en je paspoort, bij elk Western Union kantoor hier in Argentinië. Werkt prima!
Wel bijzonder is dat de bank dit al drie keer voor mij heeft gedaan. Normaal kun je hier maar één keer van gebruik maken en moet je dit vervolgens zelf maar regelen via familie en of kennissen. Volgens mij voelt de Rabobank Oost-Gelre zich verantwoordelijk voor wat extra vertraging (ze hebben in eerste instantie een verkeerde pas opgestuurd) en zijn ze bereidt voor mij wat extra te doen, en hier maak ik dan ook maar dankbaar “gebruik” van.
Maar zoals verteld ben ik weer verder gaan reizen. Dinsdag 27 november het vliegtuig genomen naar Salta, een stad in het noordwesten van Argentinië. De stad ligt tegen het Andes gebergte aan, op een hoogte van +/- 1150 meter en telt zo’n 500.000 inwoners. Het klimaat is er droog en warm en met temperaturen zo rond de 30 gr. C kan ik beide termen bevestigen. “La Linda” of “de schone” wordt jaarlijks bezocht door vele toeristen, aangetrokken door de indrukwekkende koloniale gebouwen en stadsparken. Zoals in bijna elke stad heeft ook Salta in een vierkant park in het centrum. Daaraan een pastel roze kathedraal en om het park hebben zich veel restaurants en barretjes gevestigd. Het park zelf heeft natuurlijk een statig standbeeld in het midden en daarom heen keurig afgezette en gemaaide grasveldjes. Met daarin de nodige palmbomen krijgt het allemaal een extra exotische uitstraling.
Het is er gezellig druk, afgezien tijdens de Siësta, en iedereen probeert zijn graantje mee te pikken van de toeristen. Je kunt je schoenen laten poesten, overal zijn sierraden te koop, en obers proberen je op hun terras te laten plaats nemen. En als je daar eenmaal zit komen smoezelige kinderen (dat werkt het beste), of ouderen langs om je handgemaakte souvenirs te verkopen. Om het plaatje compleet te maken proberen de straathonden de laatste stukjes schaduw onder je tafel op te zoeken en zorgen de duiven en mussen dat de kruimels niet verloren gaan.
Mooie stad, maar na een paar dagen hierin te hebben rondgelopen werd het tijd om ook de omgeving te verkennen. Hiervoor een georganiseerde trip geboekt die ons in 15 uur tijd heel veel heeft laten zien. Van verschillende roze achtige en roodbronzige rosten op het traject van de “Tren a las Nubes” (de trein naar de wolken), naar bloeiende cactussen, gele woestijn met bewoners, een aantal bergpassen, de zoutvlakte “Salinas Grandes” tot vele haarspeld bochten van Cuesta de Lipán en een prachtige zonsondergang. Letterlijk hoogtepunt was het een bergpas op 4170 meter hoogte. Vandaar ook de verwijzing naar de wolken, de trein gaat komt ook zo hoog. Figuurlijk hoogtepunt moest “Cerro de los Siete Colores” worden, de berg met zeven kleuren. Alleen was die tegen de tijd dat wij er waren maar eenkleurig: zwart. Het was al donker…… Doordat we ’s morgens te laat vertrokken door wat oponthoud en zeer slechte zandwegen (alsof die in de nacht ervoor waren ontstaan!) duurde de trip langer dan verwacht werd er gezegt, maar geen Argentijn die hiervoor een verontschuldiging aanbied. Instelling van “vandaag niet, dan maar morgen” kennen ze hier ook……
Vanuit Salta verder gereisd naar Cafayte, een klein plaatsje 200 kilometer zuidelijker, dat in een breed dal tussen twee bergketens ligt. Het is er wederom warm en droog maar desondanks is een groot deel van het op +/- 1650 meter gelegen dal gevuld met wijngaarden. Met de aanwezige mineralen in de grond, de juiste irrigatie, zijn ze hier in staat prachtige “high-altitude” wijnen te produceren. De verschillende rode wijnen van Malbec, Cabernet Sauvignon en Tannat druif uit deze streek zijn fantastisch, maar vooral de droge witte wijn, gemaakt van de Torrontés druif is beroemt.
Je kunt bij verschillende wijngaarden een kijkje nemen en daar de wijn proeven. En aangezien niet schuw ben voor een glaasje goede wijn heb ik een fiets gehuurd om verschillende zoals ze hier heten “Bodega” te bezoeken. Naast prachtige gebouwen, uitzichten, natuurlijk ook genoten van plaatselijk ”vino tinto y vino blanco”. Genieten dus! Ook ’s avonds op het terras bij één van de restaurants.
Naast wijn is er hier ook een fascinerend landschap te bewonderen: Quebrada de las Conchas, in het Engels vertaald; Gorge of Shells. Een mooi geasfalteerde weg wurmt zich door een landschap waar d.m.v. weer en wind verschillend gevormde rosten / bergen zijn ontstaan. Daarbij veel verschillende kleuren doordat de bodem hier regelmatig van samenstelling veranderd. Samen met een rivier die een kronkelig, breed dal heeft gegraven in dit landschap levert dit natuurlijk weer geweldige uitzichten op. Hieraan toegevoegd Spaanse beschrijving voor de hotspot zoals “El Anfiteatro”, “Garganta del Diablo” en “Los Castillos” plus een blauwe hemel maakt het plaatje helemaal compleet.
Na al dat moois ben ik nu echter weer in Buenos Aires. Dinsdag 4 december terug gevlogen vanuit Salta. Gisteren was het 5 december, pakjes dag in Nederland, maar gelukkig niet alleen in Nederland! Want ook hier in Argentinië is een pakje aangekomen. Eindelijk, na toch wel lang wachten, kan ik nu zelf weer geld opnemen en bankzaken regelen. Toch wel prettig en het maakt het reizen makkelijker.
Door het terug moeten naar Buenos Aires heb ik mijn reis schema iets moeten aanpassen en heb ik de omgeving Cordoba en Mendoza gemist. Helaas, maar het is niet anders. Overigens kan ik deze laatste stad nog wel bezoeken al ik vanuit het zuiden naar Santiago Chili reis.
Zaterdag 8 december vlieg ik van de hoofdstad van Argentinië naar de zuidelijkste stad ter wereld: Ushuaia. Daar ga ik proberen een lastminute ticket te bemachtigen voor een tripje per boot naar Antarctica. Hopelijk gaat dit lukken……….
Vanuit een zeer nat BA, (het komt hier met bakken uit de lucht, mooie dag dus om te schrijven),
Groeten Arnout
Nog even een tip van mijn kant voor de lezers die moeite hebben met de kleine letters; je kunt het lettertype groter maken! Rechtsboven het landkaartje kun je op a of A drukken om zo het lettertype aan te passen.
Na Iguazú weer terug gereis naar Buenos Aires in afwachting van het pakketje dat vanuit Nederland verstuurd is. Hier aangekomen, met behulp van familie, maar eens geïnformeerd bij Post.nl naar de status, (0900 nummers kun je vanaf het buitenland niet bellen). De beste meneer of mevrouw kon ons melden dat het pakketje inmiddels gearriveerd was in Argentinië maar dat het nog de douane vrijgegeven moest worden. Hierna zou het dan ook nog bezorgt moeten worden, en hoe lang dit in totaal ging duren was voor iedereen een raadsel…..
Voor mij betekende dit wederom de afweging; blijf ik wachten, of reis ik verder en kom ik voor de derde keer terug naar Buenos Aires. Uiteindelijk heb ik besloten dit laatste te doen. Eén voorwaarde was wel dat ik weer een “Money Transfer” nodig had, aangezien ik geen gebruik kan maken van de flappentappers.
Via de Rabobank weer gebruik kunnen maken van de mogelijkheid dat zij voor mij geld overmaken van mijn eigen rekening naar de Western Union Bank. Vervolgens kun je dit geld dan opnemen met behulp van een code en je paspoort, bij elk Western Union kantoor hier in Argentinië. Werkt prima!
Wel bijzonder is dat de bank dit al drie keer voor mij heeft gedaan. Normaal kun je hier maar één keer van gebruik maken en moet je dit vervolgens zelf maar regelen via familie en of kennissen. Volgens mij voelt de Rabobank Oost-Gelre zich verantwoordelijk voor wat extra vertraging (ze hebben in eerste instantie een verkeerde pas opgestuurd) en zijn ze bereidt voor mij wat extra te doen, en hier maak ik dan ook maar dankbaar “gebruik” van.
Maar zoals verteld ben ik weer verder gaan reizen. Dinsdag 27 november het vliegtuig genomen naar Salta, een stad in het noordwesten van Argentinië. De stad ligt tegen het Andes gebergte aan, op een hoogte van +/- 1150 meter en telt zo’n 500.000 inwoners. Het klimaat is er droog en warm en met temperaturen zo rond de 30 gr. C kan ik beide termen bevestigen. “La Linda” of “de schone” wordt jaarlijks bezocht door vele toeristen, aangetrokken door de indrukwekkende koloniale gebouwen en stadsparken. Zoals in bijna elke stad heeft ook Salta in een vierkant park in het centrum. Daaraan een pastel roze kathedraal en om het park hebben zich veel restaurants en barretjes gevestigd. Het park zelf heeft natuurlijk een statig standbeeld in het midden en daarom heen keurig afgezette en gemaaide grasveldjes. Met daarin de nodige palmbomen krijgt het allemaal een extra exotische uitstraling.
Het is er gezellig druk, afgezien tijdens de Siësta, en iedereen probeert zijn graantje mee te pikken van de toeristen. Je kunt je schoenen laten poesten, overal zijn sierraden te koop, en obers proberen je op hun terras te laten plaats nemen. En als je daar eenmaal zit komen smoezelige kinderen (dat werkt het beste), of ouderen langs om je handgemaakte souvenirs te verkopen. Om het plaatje compleet te maken proberen de straathonden de laatste stukjes schaduw onder je tafel op te zoeken en zorgen de duiven en mussen dat de kruimels niet verloren gaan.
Mooie stad, maar na een paar dagen hierin te hebben rondgelopen werd het tijd om ook de omgeving te verkennen. Hiervoor een georganiseerde trip geboekt die ons in 15 uur tijd heel veel heeft laten zien. Van verschillende roze achtige en roodbronzige rosten op het traject van de “Tren a las Nubes” (de trein naar de wolken), naar bloeiende cactussen, gele woestijn met bewoners, een aantal bergpassen, de zoutvlakte “Salinas Grandes” tot vele haarspeld bochten van Cuesta de Lipán en een prachtige zonsondergang. Letterlijk hoogtepunt was het een bergpas op 4170 meter hoogte. Vandaar ook de verwijzing naar de wolken, de trein gaat komt ook zo hoog. Figuurlijk hoogtepunt moest “Cerro de los Siete Colores” worden, de berg met zeven kleuren. Alleen was die tegen de tijd dat wij er waren maar eenkleurig: zwart. Het was al donker…… Doordat we ’s morgens te laat vertrokken door wat oponthoud en zeer slechte zandwegen (alsof die in de nacht ervoor waren ontstaan!) duurde de trip langer dan verwacht werd er gezegt, maar geen Argentijn die hiervoor een verontschuldiging aanbied. Instelling van “vandaag niet, dan maar morgen” kennen ze hier ook……
Vanuit Salta verder gereisd naar Cafayte, een klein plaatsje 200 kilometer zuidelijker, dat in een breed dal tussen twee bergketens ligt. Het is er wederom warm en droog maar desondanks is een groot deel van het op +/- 1650 meter gelegen dal gevuld met wijngaarden. Met de aanwezige mineralen in de grond, de juiste irrigatie, zijn ze hier in staat prachtige “high-altitude” wijnen te produceren. De verschillende rode wijnen van Malbec, Cabernet Sauvignon en Tannat druif uit deze streek zijn fantastisch, maar vooral de droge witte wijn, gemaakt van de Torrontés druif is beroemt.
Je kunt bij verschillende wijngaarden een kijkje nemen en daar de wijn proeven. En aangezien niet schuw ben voor een glaasje goede wijn heb ik een fiets gehuurd om verschillende zoals ze hier heten “Bodega” te bezoeken. Naast prachtige gebouwen, uitzichten, natuurlijk ook genoten van plaatselijk ”vino tinto y vino blanco”. Genieten dus! Ook ’s avonds op het terras bij één van de restaurants.
Naast wijn is er hier ook een fascinerend landschap te bewonderen: Quebrada de las Conchas, in het Engels vertaald; Gorge of Shells. Een mooi geasfalteerde weg wurmt zich door een landschap waar d.m.v. weer en wind verschillend gevormde rosten / bergen zijn ontstaan. Daarbij veel verschillende kleuren doordat de bodem hier regelmatig van samenstelling veranderd. Samen met een rivier die een kronkelig, breed dal heeft gegraven in dit landschap levert dit natuurlijk weer geweldige uitzichten op. Hieraan toegevoegd Spaanse beschrijving voor de hotspot zoals “El Anfiteatro”, “Garganta del Diablo” en “Los Castillos” plus een blauwe hemel maakt het plaatje helemaal compleet.
Na al dat moois ben ik nu echter weer in Buenos Aires. Dinsdag 4 december terug gevlogen vanuit Salta. Gisteren was het 5 december, pakjes dag in Nederland, maar gelukkig niet alleen in Nederland! Want ook hier in Argentinië is een pakje aangekomen. Eindelijk, na toch wel lang wachten, kan ik nu zelf weer geld opnemen en bankzaken regelen. Toch wel prettig en het maakt het reizen makkelijker.
Door het terug moeten naar Buenos Aires heb ik mijn reis schema iets moeten aanpassen en heb ik de omgeving Cordoba en Mendoza gemist. Helaas, maar het is niet anders. Overigens kan ik deze laatste stad nog wel bezoeken al ik vanuit het zuiden naar Santiago Chili reis.
Zaterdag 8 december vlieg ik van de hoofdstad van Argentinië naar de zuidelijkste stad ter wereld: Ushuaia. Daar ga ik proberen een lastminute ticket te bemachtigen voor een tripje per boot naar Antarctica. Hopelijk gaat dit lukken……….
Vanuit een zeer nat BA, (het komt hier met bakken uit de lucht, mooie dag dus om te schrijven),
Groeten Arnout
-
06 December 2012 - 21:41
Merle, Maël, Bianca En Jos:
Eindelijk is het pakje na 3,5 week dan toch bij jou aangekomen,
Dat hebben we hier in nederland inmiddels vernomen.
Geweldig, we lezen met veel belangstelling en plezier de mooie verslagen.
Met de foto's erbij wordt het aardeig compleet.
Blijf vooral genieten, dan doen we dat ook.
-
06 December 2012 - 21:52
Jeanet Schoon:
Leuk hoor het verslag... goede vlucht en hopelijk zit het je mee voor Antartica! Geniet... en worrie met mate. ;-)
Groetjes, vanuit een sneeuwerig Amerfoort, Jeanet -
07 December 2012 - 07:39
Dennis En Oranna :
Het ziet er allemaal weer prachtig uit. We hopen voor je dat het morgen lukt om naar Antartica te vliegen. We zijn benieuwd naar je verhaal en de foto's!! Geniet ervan. -
07 December 2012 - 08:28
Kitty:
Buenos dias Arnout,
Hartstikke leuk om je verhalen te lezen, geniet ze en succes met het bemachtigen van een ticket voor de boot naar Antarctica!
Groeten,
Kitty -
07 December 2012 - 14:44
Susanne:
Hoi Arnout,
Mooi! Was alweer bijna vergeten hoe leuk Salta was, maar mijn herinneringen worden weer tot leven geroepen door je mooie verslag. Aan Cordoba ga je niet veel missen ( naar mijn mening) en wat je in Cafayate hebt gedaan, doen de meeste mensen in Mendoza ook; fietsen en vooral lekkere wijn proeven.
Hoop voor je dat Antartica gaat lukken. Hoe is het ondertussen met je spaans? Nog les genomen?
Hasta luego, Mahmut, Susanne en Mateo. -
08 December 2012 - 12:21
Danielle, Raymond En Jesse:
Hoi Arnout,
Leuk om weer over je belevenissen te lezen. Zou toch wel super zijn als je naar Antarctica zou kunnen. We gaan voor je duimen dat het lukt. Hou je haaks en blijf schrijven. We genieten zo toch een beetje met je mee. Groet, Daan, Ray en Jesse -
09 December 2012 - 14:49
Chiara:
Hee Arnout,
Wat een geweldig verhaal weer, lig hier in de regen bij te lezen en kom helemaal in de reissfeer. Toevallig zitten wij nu tegen een kerststalletje uit Salta aan te kijken. Fijn dat je je pasjes etc. weer hebt, hoe gaaf zou het zijn als de eerste transactie een reisje naar Antarctica is. Hoop het voor je, en dan genieten wij mee via het reisverslag en de foto's. Geniet! -
10 December 2012 - 08:04
Jan:
wijn altijd goed! goed om te lezen dat je nog steeds wijn lust.
Hier veel veranderingen in groenlo.
mail het wel
groeten jan -
10 December 2012 - 08:35
Sabina:
Hey,
Leuk om mijn werk week te beginnen met het lezen van een reisverslag van jou en met de foto's erbij maakt het compleet.
heel veel plezeir met je volgende gedeelte van je reis, ik hoop dat het antartica is wat je zo graag wilde :-)
-
10 December 2012 - 16:38
Theo En Trees:
Prachtig verhaal weer en schitterende foto's. Zo reizen we allemaal gratis met je mee. Hier hebben we de eerste sneeuw gehad, gelukkig niet de 20 tot 30 cm. die ze voorspelden, hier was het hooguit 4 cm. Maar na een dagje flinke dooi is alles weer verdwenen. Kan ik zelf weer de weg op. Wensen je weer veel plezier en succes met je poging Antarctica te bereiken. Groeten Theo en Trees.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
